Gladio, ya da Türkçesi ile kılıç, kontrgerilla yapılanmalarının ilk kez açığa vurulduğu İtalya'da kullanılmaya başlanmış bir kelime. Gladius kelimesinden türemiş. Ancak, siyasi ve askeri otoritelerce çok farklı anlamlar teşkil ediyor. İşte hikayesi;
Dünya Gladio kelimesi ile, 3 Ağustos 1990'da tanışacaktı. Tarihler 3 Ağustos 1990'ı gösterdiğinde, İtalya Başbakan'ı onlarca kameranın önünde tüm dünyayı şoka uğratacak olan Gladio'nun varlığını açıklıyordu. İtalyan senatosunda yapılan açıklamalar kısa sürede tüm dünya basınında sarsıntıya yol açacaktı. Uzun bir yolun ilk adımı atılmıştı!
İtalya Başbakanı, Gladio'nun özellikle devletin askeri mekanizmalarında örgütlendiğini belirtiyordu. Askeri İstihbarat Teşkilatı SMSI'da ertesi gün büyük bir revizyona gidilecekti. Dünya, İatlya'daki büyük değişimi hayretle izliyordu...
Bu revizyona ilk tepki, eski SMSI başkanı Vito Micelli'den geliyordu:"Bu sırların açıklandığına inanamıyorum! Ben, bu olağanüstü gizli örgütün varlığını açıklamamak için hapis yattım. Andreotti ne yaptı? Tuttu bütün bu sırları Parlementoya anlattı!"
Gladio'nun amacı neydi? Neden ülkelerin önemli noktalarını ele geçiriyorlardı? İtalya makamları, bunun da peşini bırakmadı. Hazırlanan rapora göre Gladio, ABD tarafından 1950 sonrası kurulmuş ve Avrupa'yı Sovyet işgaline karşı korumayı amaçlayan bir örgüttü. Ayrıca, "acil" durumlarda ülke için operasyonlar düzenlemek de amaçlar arasında yer alıyordu. Gözler ABD'ye çevrilmişti. Ancak ABD ağırlığını kısa sürede hissettirecek, raporun ABD ile ilgli olan kısmını yok edecekti...
İtalyanlara göre Gladio, teröristlere silah ve bomba vermiş, oluşan suçları da solcu tarafa yüklemişti. Suçluları saklamış, kendi işlerine göre kullanmıştı.
İtalya'da Gladio, Danimarka'da Abdalon, İsviçre'de P26, Norveç'te ROC, Belçika'da SDRAS... Birkaç yıl önceden beri Türkiye'de Ergenekon. Şimdi biraz da Türkiye ayağına bakalım işin;
Nato'nun gizli orduları, Türkiye'ye 1952 yılında tam olarak yerleştiler. Kore'nin ardından, Türkiye'nin Stalin korkusu ile katıldığı Nato, Türkiye'nin başını onlarca yıl boyunca bırakmayacaktı(Belki de halen bırakmamıştır,bilemeyiz).
İsmet İnönü ve Menderes rekabetinde tarafları yöneten de Ergenekon idi. Muhafazakar basına göre Menderes, devlet içerisindeki Nato yapılanmasını deşifre ettiği için darağacına yollanmıştı.
Türkiye "komünizm telikesi var" ya da "faşizme geçiş yok" gibi sloganlar ile tam 20 yıl geçirdi. Bazen sağcı kesime verilen silahlar, birkaç ay sonra solcu kesime de verilebiliyordu. Ancak, tüm bu karmaşada "kumarı oynayanlar değil, oynatanlar kazanır" ilkesi yine uygulanacaktı. 81 darbesi ile onbinlerce kişi esrarengiz birşekilde yok olurken, yine onbinlercesi vatandaşlıktan atılıyorlardı. Tek kazanan, ülkenin yönetimine el koyan askeri güruh olacaktı. Demokrasiye atılmış büyük bir yara olması rağmen 81 askeri ihtilali, Türkiye'nin şimdiki Kore gibi olmasını kısmen önlemiştir.
Darbe sonrası, halen CIA ajanı oldukları iddia edilen birçok kişi devletin üst kademelerinde görev aldı, hatta başbakan oldu. Özal'dan Ecevit'e onlarca kişi üzerinde oyunlar oynandı. Ancak, bu profosyonel oluşum kendisini ilk olarak Susurluk'ta deşifre edecekti. Bu olaydan itibaren "Gladio Türkiye'de de var mı?" soruları artmasına rağmen, olay kısa sürede kapandı. Yapılan danıştay saldırısı, Hrant Dink suikasti gibi onlarca olay Ergenekon'un üzerine gidilmesini engellemişti. Peki şu anda gerçekleşen dava gerçekten Ergenekon'u mu hedef alıyor?
Türkiye'deki operasyonların diğer ülkelerden farkı, gözaltıların birçok alanda yapılıyor olması. Sivil teşkilatlardan basına kadar birçok alana ergenekon soruşturması damgasını vurdu. Askeri yetkililer ile beraber muhalif kesimdeki insanların da göz alına alınması, muhalefet liderlerinin sert tepkisi ile karşılaştı...
Ergenekon, kim ne derse desin bu ülkenin bir gerçeği. Ancak, bu ülkeyi yönetenlere düşen görev, bu örgütleri temiz bir şekilde yok etmek...
Facebook'ta Paylaş
0 yorum:
Yorum Gönder